دو دهه حسرت تماشای فیلم بر روی پرده سینما در بوکان

با گذشت 18 سال از اکران آخرین فیلم بر روی پرده سینما وحدت بوکان حسرت پخش فیلم‌های روز سینما به علت عدم حمایت متولیان امر در خصوص بازسازی این سینما و یا اجازه پخش فیلم در سالن شهید سلیمانی به رویایی دست نیافتنی برای جوانان و خانواده‌های هنردوست این شهر تبدیل شده است.

سینما، امروزه پدیده‌ای جهانی است که در قالب یک رسانه دیداری و شنیداری مبتنی بر فناوری به مردم معرفی شده و جدای از بُعد هنری امروزه به یک صنعت مهم در حوزه اقتصاد تبدیل شده و هر ساله کشورهای مختلف با تولید هزاران اثر سینمایی و اکران جهانی به درآمدهای میلیارد دلاری دست می یابند.

در ایران نیز صنعت سینما از اوایل قرن گذشته کار خود را آغاز کرد و روز به روز توانست با گسترش بر روی پرده نقره‌ای سینما جای خود را در میان دوست داران این هنر باز کند و دیری نپاید که بسیاری از شهرهای بزرگ و کوچک در اقصی نقاط کشور صاحب سالن‌های متعدد سینما شدند.

مردم بوکان در جنوب آذربایجان غربی نیز در سال های ۱۳۴۲–۱۳۴۳ خورشیدی و با تلاش یکی از آذری های منطقه صاحب اولین سالن سینما به نام سعدی شدند و روزانه این سالن شاهد حضور صدها نفر در سانس های مختلف برای اکران فیلم های روز سینمای آن روزگار بود.

هر چند تاریخ اکران فیلم در این سینما بسیار کم بود و در نهایت و به علت اتصال سیم‌های برق و آتش سوزی سالن اکران، فعالیت آن برای همیشه متوقف شد.

هدف از ساخت سینما در شهر کوچکی همچون بوکان در آن دوران بسیار ساده بود زیرا این صنعت جدای از فراهم کردن محیطی تفریحی بر پایه هنر و تکنولوژی برای عموم مردم، از طریق  اکران فیلم، گفتمان جاری در حکومت را آرام و نرم به این منطقه از کشور منتقل می کرد.

با اوج گرفتن برنامه های فرهنگی در سال های بعد از انقلاب اسلامی و در سال های ابتدای دهه ۷۰ مردم بوکان شاهد احداث دومین سالن سینمای شهر بعد از سینما سعدی بودند.

ظرف ۲ سال در بهترین و در دسترس ترین نقطه شهر بوکان، سینما ساخته شد، نامش را وحدت نهادند تا مردم هنر دوست این شهر در روزهای تعطیل و غیر تعطیل با صف‌های طولانی در جلوی گیشه های بلیت فروشی منتظر نوبت جهت تهیه بلیت و حضور در سالن و تماشای فیلم های روز سینمای ایران و جهان از پرده نقره ای باشند.

روز به روز به هواداران هنر هفتم در بوکان به واسطه وجود سینما در این شهر افزوده می شود و به گواه بسیاری از همشهریان در هنگام اکران فیلم های روز در سالن ۴۸۳ نفره وحدت معابر عمومی خالی از جمعیت می شود.

اما در دهه هشتاد و زمانی که سینما در کشور وارد فضای گفتمانی جدید شد و سینما می رفت تا گفتمان غالب حکومت را همچون سایر کشورها تبلیغ کند تنها سینمای بوکان به دلایل مختلفی همچون عدم حمایت شهرداری از اکران فیلم ها تعطیل و اکنون ۱۷ سال از پخش آخرین فیلم سینمایی بر روی پرده نقره ای سینما وحدت می گذرد.

امروزه سینما از سبد فرهنگی خانوارهای بوکانی حذف شده و انگار برای بازسازی سینما وحدت هیچ دغدغه فرهنگی وجود ندارد هر چند در آخرین ماه های فعالیت شورای دوره پنجم اقداماتی در این خصوص صورت گرفت اما با روی کار آمدن اعضای شورای شهر در دوره ششم این مهم تا به امروز مسکوت مانده، اما با تمام این چالش‌ها باز هم بسیاری از جوانان هنوز در آرزوی رفتن به سینما دلخوشند و چشمانشان به همت مسئولان دوخته شده است.

سینما یکی از شاخصه‌های توسعه فرهنگی هر شهر یا کشوری محسوب می‌شود و این شاخصه در شهرستان‌ بوکان نزدیک به ۲ دهه است که مورد بی‌مهری فراوان قرار گرفته این در حالی است که شهرهای اطراف بوکان به صورت روزانه در حال اکران فیلم های روز سینما هستند.

با اعلام اکران عمومی فیلم محمد رسوالله ساخته مجید مجیدی وزارت فرهنگ و ارشاد وقت با اهدای دستگاه پیشرفته پخش فیلم به سالن مورد نظر مردم این شهر را دوباره امید وار کرد که شاهد اکران فیلم های روز سینما بر روی پرده نقره ای باشند اما دیری نپائید که به علت اختلافات درون اداره در فرهنگ و ارشاد شهرستان اکران فیلم در این سالن که مجوز  سینما را نیز با خود یدک می‌کشد نیز تعطیل و دستگاه پخش فیلم به حال خود رها شد.

بی تردید سینما رسانه‌ای است نافذ و تعیین کننده و امروزه، در بسیاری از کشورها برای بسترسازی و عملیاتی کردن برنامه ها و راهبردهای کلان ملی و بین المللی از این رسانه بهره گیری می کنند که متاسفانه در بوکان و با دارا بودن امکانات پخش فیلم مردم و سیاست کلان کشوری از آن بی بهره هستند.